دویدن و راه رفتن بر روی دستگاه هوازی تردمیل یکی از بهترین روش هایی است که منجر به بالا رفتن سطح آمادگی جسمانی شده و تناسب اندام را افزایش می دهد؛ زیرا در هنگام ورزش با این دستگاه به دلیل نرم و انعطاف پذیر بودن سطح تسمه و وجود ضربه گیرها، مفاصل بدن سازگاری بیشتری با فشار ناشی از تمرین پیدا می کنند.

اغلب اوقات نامساعد بودن آب و هوا، کمبود وقت و در دسترس نبودن فضای مناسب به افراد اجازه نمی دهد بتوانند در محیط بیرون به انجام تمرینات ورزشی بپردازند؛ بنابراین تردمیل جایگزین بسیار مناسبی است که همواره در دسترس می باشد؛ به خصوص اگر یک تردمیل خانگی تهیه بکنید می توانید در هر زمان از شبانه روز که فرصت پیش آمد به انجام تمرینات ورزشی با این وسیله مشغول بشوید و از وقت خود بهترین بهره را ببرید.

در صورتی که به تردمیل شیب 1 الی 2 درجه بدهید شرایط دویدن در فضای بیرون شبیه سازی می شود. تردمیل های پیشرفته و مدرن امروزی ویژگی هایی دارند که توسط آن ها کاربر می تواند از وضعیت عمومی بدن خود آگاه شده و یک الگوی ورزشی مناسب را طراحی کند. مثلا نمایشگر دستگاه اطلاعاتی همچون زمان، سرعت، مسافت طی شده، کالری سوزانده شده و ضربان قلب را نشان می دهد که توسط این اطلاعات مفید کاربر می تواند سطح تمرین و توانایی خود را مورد ارزیابی قرار بدهد.

گاهی اشتباه ورزش کردن با تردمیل یا هر دستگاه دیگری منجر می شود در حین تمرین یا پس از آن در نواحی خاصی از بدن خود احساس درد و ناراحتی بکنید. مناسب بودن موقعیت بدن در حین انجام تمرینات ورزشی اهمیت ویژه ای دارد. اگر به روش اصولی و صحیح به انجام تمرینات ورزشی بپردازید، دردهای نامتعارف پس از تمرین به وجود نمی آیند.

بر روی تردمیل نباید سرخود را زیادی بالا بگیرید یا پایین بیندازید؛ این کار موجب کاهش کارآیی بدن شده و باعث گردن درد می شود. در هنگام دویدن یا راه رفتن می بایست درست به نقطه مقابل خود نگاه کنید؛ برای رسیدن به این منظور بهتر است در مقابل آیینه تمرین انجام بدهید؛ در هنگام ورزش با این دستگاه بالاتنه خود را عمود و صاف نگه داشته و سر را در مرکز ستون مهره ها قرار بدهید.

خستگی زیاد ممکن است سبب بالا رفتن کتف ها و پایین افتادن سر بشود که این مسئله منجر به ایجاد تنش در ناحیه گردن می شود و اگر به این حالت ادامه بدهید، قطعا دچار گردن درد می شوید. قبل از شروع تمرینات حتما باید بدن خود را گرم کنید؛ این کار برای کاهش دادن آسیب های ورزشی ضروری است. پیش از آن که بر روی تردمیل بروید چند دقیقه حرکات کششی انجام بدهید و چند کشش نرم نیز به گردن خود بدهید تا از هر نوع گرفتگی جلوگیری بشود.

حرکات کششی و گرم کردن بدن پیش از ورزش، گردش خون را سریع تر و بهتر می کند و باعث می شود بدن پاسخ بهتری به تمرینات نشان بدهد و سازگاری بدن افزایش پیدا می کند. چه زمانی که بر روی زمین می دوید و چه بر روی تردمیل، سعی کنید یک ریتم روان و ثابت داشته باشید؛ برای دست یابی به این منظور بهتر است به موسیقی پرانرژی و پر ضرب گوش بدهید و همراه با ضرب آهنگ موسیقی گام بردارید؛ بدین ترتیب هم سرعتتان بیشتر می شود و هم راحت تر تعادل خود را حفظ می کنید.

پس از به دست آوردن تعادل خود بر روی این دستگاه دسته های تردمیل را رها کنید و مانند زمانی که بر روی زمین می دوید یا راه می روید، دست ها را به حالت 90 درجه در دو طرف بدن نگه داری؛ گرفتن دسته تردمیل به طور مداوم موجب ایجاد تنش و گرفتگی در قسمت بالا تنه و به خصوص در ناحیه گردن می شود؛ باید به دستان خود اجازه بدهید به حالت طبیعی عقب و جلو بروند و چرخش داشته باشند.

دم و باز دم عمیق و منظم نیز در حین تمرین از ایجاد گرفتگی و درد پیشگیری می کند. انجام تمرین بر روی دستگاه تردمیل یک ورزش هوازی محسوب می شود؛ ما به تمریناتی هوازی می گوییم که در مدت زمان نسبتا طولانی و با شدت متوسط انجام بشود و در هنگام چنین تمریناتی بدن به اکسیژن زیاد و همچنین آب نیاز دارد. نوشیدن آب در طی تمرین به صورت جرعه جرعه کمک می کند دمای بدن متعادل باقی بماند و سوخت و ساز افزایش پیدا کند؛ در واقع با نوشیدن آب ما بدن خود را هیدراته نگه می داریم.از دست رفتن آب زیاد به دلیل عرق ریختن در حین تمرینات ورزشی موجب سردرد و تنش در عضلات گردن می شود. یک فرد معمولی باید روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشد.

در پایان تمرین نیز دقایقی برای سرد کردن بدن خود وقت بگذارید؛ اول کمی آهسته بر روی تردمیل راه رفته سپس دستگاه را خاموش کرده و از آن پایین بیایید و به انجام حرکات کششی مشغول بشوید.ماساژ گرفتن پس از ورزش به رفع خستگی و گرفتگی و کوفتگی پس از ورزش کمک می کند؛ ماساژ پس از ورزش ریکاوری فوق العاده ای محسوب می شود.

جسم انسان از دو نوع بافت تشکیل شده است؛ یکی بافت بدون چربی است که شامل استخوان، عضلات و اندام های می شود و دیگری بافت چربی می باشد. درصد نسبی بافت چربی و بافت بدون چربی ترکیب و ساختار بدن را تشکیل می دهند که یکی از معیارهای اصلی ترکیب بدن به شمار می آید و این موضوع دلائل مختلفی دارد.

1- اضافه وزن ناشی از بافت چربی در هنگام حرکت تبدیل به بار اضافه و مقاومت می شود؛ در نتیجه اضافه وزن فشار زیادی به بدن وارد می کند.

2- بافت بدون چربی نشانه ظرفیت بالای انجام کار است و بالا بودن بافت چربی با انجام کار رابطه عکس دارد.

3- چربی های اضافه دامنه حرکت را محدود می کند

4- اضافه وزن و چاقی فرد را در معرض خطر سکته و ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی، دیابت، فشار خون و... قرار می دهد.

امروزه اغلب جوامع برای کسانی که اندام ورزیده دارند ارزش زیادی قائل هستند و این مسئله بر روی زندگی افراد تاثیر به سزایی دارد. چون چاقی تبدیل به یک وضعیت ناپسند شده است، برخی از افراد به دلیل اضافه وزن و نارضایتی از شکل اندام خود در ارتباطات اجتماعی و میان فردی دچار مشکل می شوند؛ البته باید بدانید یک مقدار بافت چربی برای بدن مانند یک محافظ و عایق عمل می کند که مقداری انرژی را در خود ذخیره می سازد.
خانم ها حداقل به 12 درصد چربی برای حمایت از کارکردهای فیزیولوژیک بدن در دوران بارداری، نیاز دارند.

اضافه وزن زیاد که ناشی از بافت چربی باشد با تندرستی و آمادگی جسمانی بدن رابطه منفی دارد. برای کاهش وزن باید به دو اصل ورزش و رعایت رژیم غذایی مناسب پرداخت و نسبت بافت چربی و بافت بدون چربی را کنترل کرد؛ اگر کالری که از غذاها به دست می آوریم با فعالیت بدنی ما متناسب باشد بدن کالری های دریافتی را برای تامین انرژی می سوزاند و آن ها را به عنوان بافت چربی ذخیره نمی کند. برای ایجاد تعادل در کالری مصرفی و کالری که می سوزانیم و حفظ و نگهداری ترکیب بدن می بایست در رژیم لاغری به میزان متابولیک و مقدار فعالیت جسمی که انجام می دهیم دقت کنیم.

متابولیک در اصل مقدار انرژی است که در زمان مشخصی برای ادامه کارکرد بدن مصرف می شود. بدن افراد در این زمینه با هم متفاوت هستند؛ بعضی از افراد به طور طبیعی در مقایسه با سایرین برای ادامه حیات کالری بیشتری مصرف می کنند. متابولیک می تواند تحت تاثیر هورمون های مختلف بدن نیز قرار بگیرد که این مسئله به سادگی قابل تغییر نیست و باید برخی از غدد درون ریز مورد معاینه قرار بگیرند و در صورت لزوم فرد داروهای خاصی مصرف کند.

بهترین راه برای کنترل وزن، افزایش سطح فعالیت های بدنی است. بافت چربی در 2 دوره از زندگی افراد به سرعت افزایش می یابد. یکی در 6 ماه اول تولد است و دوره دوم در دوران بلوغ و اوایل نوجوانی می باشد. در دوره نوجوانی معمولا افراد جهش رشد چشمگیری دارند؛ ورزش و تحرک بدنی در این دوره بسیار سرنوشت ساز است.

رژیم های غذایی نباید با گرسنگی شدید همراه باشند؛ چون در این صورت بدن عضله از دست می دهد، در حالی که ورزش انرژی و کالری می سوزاند و به صورت بالقوه ترکیب بدن را تغییر می دهد. ورزش با ترکیب بدن رابطه دقیق و قابل توجهی دارد. تحقیقات نشان می دهد، افرادی که به انجام تمرینات هوازی می پردازند ترکیب بدنی بهتری به دست می آورند. ورزش هم زمان با کاهش کالری که از خوردن خوراکی های غیر ضروری به دست می آوریم، بیشترین اثر را در کاهش وزن دارند.

پس از سن 50 سالگی وزن کلی بدن کاهش می یابد و این امر بازتاب کاسته شدن توده بدن است و نه کاهش چربی؛ در سالخوردگی کاهش وزن استخوان ها به دلیل کاهش تراکم استخوان ها و بافت عضلانی، اضافه شدن بافت چربی را پنهان می کند و فرد تصور می کند لاغر شده است؛ در حالی که هنوز توده های چربی زیادی دارد که ممکن است به او آسیب برسانند. متاسفانه تحقیقات نشان داده انجام تمرینات ورزش در سالخوردگی تغییرات چشمگیری در وزن، توده چربی و یا توده عضلانی ایجاد نمی کند؛ اما در سلامت قلبی- عروقی و کنترل فشار خون تاثیر دارد.

به هر حال ورزش در هر سنی برای بدن مفید است و به سلامتی و طول عمر بیشتر کمک می کنند. کسانی که فضای کافی برای انجام تمرینات ورزشی هوازی را ندارند می توانند از دستگاه های هوازی همچون تردمیل ، دوچرخه ثابت ، اسکی فضایی و... استفاده کنند.

امروزه استفاده از این گونه دستگاه ها در منازل و باشگاه های ورزشی رواج بسیاری یافته است. در واقع دستگاه های هوازی ورزش در فضای بیرون را برای ما شبیه سازی می کنند و توسط آن ها می توانیم بر محدودیت زمان و مکان غلبه کنیم. ورزش باید به صورت اصولی، منظم و مستمر انجام بشود تا تاثیرات مثبت بیشتری داشته باشد.

به طورکلی وقتی به ورزش هوازی مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری و... می پردازید بهتر است توسط هدفن به موسیقی پر انرژی گوش بدهید؛ اگر این تمرینات را توسط دستگاه های هوازی مانند تردمیل یا دوچرخه ثابت انجام می دهید، گوش دادن به موسیقی ضروری تر است؛ زیرا وقتی در یک فضای بسته ورزش می کنید محیط تنوع کمتری دارد و ممکن است این شرایط خیلی زود شما را خسته و دلزده کند.تحقیقات نشان داده موسیقی به 4 روش به ورزشکار یاری می رساند که فعالیت ورزشی خود را بهتر انجام بدهد.

1- موسیقی یک محرک شناخته شده که برانگیختی ایجاد می کند یا مانند داروی مسکن موجب آرامش می شود که در حالت دوم برای کاهش اضطراب مفید می باشد. برخی از آثارهای کلامی و موسیقی های حماسی حس رزم آوری به وجود می آورند و اعتماد به نفس ورزشکار را افزایش می دهند.

2- موسیقی توجه ورزشکار را از گذر زمان دور کرده و سبب می شود فرد احساس خستگی نکند؛ به همین علت دوندگان و ورزشکاران ورزش سه گانه، از آن به عنوان یک محرک استفاده می کنند و به این مسئله بسیار جدی می نگرند.

3- ورزشکار به وسیله موسیقی می تواند حرکات ریتمیک انجام بدهد و با هماهنگ شدن با ریتم موسیقی حرکات سریع تری داشته باشد. در واقع گوش فرادادن به موسیقی بازدهی بدنی فرد را افزایش می دهد و موجب موفقیت بیشتر خواهد شد.

4- معمولا ریتم موسیقی از مهارت های فیزیکی انسان الگوبرداری شده است و به مهارت بیشتر و اجرای بهتر کمک می کند. گوش دادن به موزیک متناسب کیفیت حرکات تمرینی را بالا می برد.

تحقیقات جدید در این زمینه مشخص کرد، اغلب مردم بلافاصله به محرک های موسیقی واکنش نشان می دهند و هماهنگ شدن با ریتم موسیقی از نهفته ترین تمایلات بشراست. ملودی و هارمونی موسیقی بر کنش و واکنش ها و حالات روحی شنونده تاثیر گذار است و حرکات بدنی وی را شکل می دهد.

اصوات ریتمیک به خلق حرکات موزون و ریتمیک منجر می شود و ایجاد برانگیختگی می کند. بدن انسان به واسطه یک سری فاکتورهای موسیقیایی درونی به محرک موسیقی پاسخ می دهد؛ در واقع بدن با ریتم موزیک همراه می شود و ارتباط بر قرار می کند که البته میزان این ارتباط با موسیقی های مختلف، به فرهنگ فرد نیز بستگی دارد.

فرهنگ و طبقه اجتماعی هر فرد تعیین می کند به چه نوع موسیقی بیشتر واکنش نشان بدهد و از چه موزیکی لذت ببرد. همان طور که می دانید اکثر اقوام از جمله ترک ها، کردها و مردم جنوب کشورمان که موسیقی آن ها به موسیقی بندری معروف است، به موسیقی محلی خود واکنش سریع نشان می دهند و می توانند با آن به اجرای حرکات موزون و رقص بپردازند؛ البته مشاهدات قبلی و آموزش نیز در این زمینه نقش دارد؛ ولی فرهنگ و سواد موسیقیایی در ذائقه موسیقیایی فرد بسیار تاثیر گذار است.

موسیقی منبع الهام و انگیزش انسان محسوب می شود و هر انسانی باید متناسب با ذائقه موسیقیایی خود به موسیقی گوش بدهد تا از آن لذت ببرد و بتواند به محرک های آن واکنش نشان بدهد. سلیقه موسیقی بسیار شخصی است و باید به آن احترام گذاشته شود.

در هنگام انجام فعالیت های بدنی به موسیقی گوش بدهید که برای شما تحریک کننده باشد و برانگیختگی ایجاد کند. لزومی ندارد در این مورد سخت گیر باشید یا بخواهید سلیقه موسیقی خود را به دیگران تحمیل کنید یا در این مورد به تقلید بپردازید. موسیقی نشاط آور که با ذائقه فرد هماهنگ باشد، وضعیت روحی و روانی نامطلوب را از میان برده و انسان را سر ذوق می آورد. بسیاری از روانشناسان و روان کاوان از موسیقی برای هیپنوتیزم و آرام بخشی به بیماران کمک می گیرند. موزیک را می توان به روش هیپنوتیزم در ذهن فرد حک کرد تا با شنیدن آن به صورت ناخودآگاه حرکات از پیش تعیین شده ای را اجرا کند؛ بعضی از ورزشکاران از این روش استفاده می کنند.

موسیقی متنوع وجذاب ورزشکار را به شور و هیجان آورده و مصمم می کند. مثلا اگر فردی با سرعت 4 کیلومتر در ساعت بر روی تردمیل راه می رود با گوش دادن به یک موسیقی تند و همراه شدن با آن می تواند به راحتی سرعت خود را به 5 الی 6 کیلومتر در ساعت برساند.بهتر است ضرب آهنگ موسیقی با ضربان قلب ورزشکار هماهنگ باشد. خوشبختانه اغلب دستگاه های مدرن امروزی هم مجهز به سیستم پخش موسیقی توسط USB یا MP3 هستند و هم ضربان قلب ورزشکار را نشان می دهند.

ضربان قلب کاربر نباید به بیش از 90 درصد حداکثر ظرفیت خود برسد. برای محاسبه حداکثر ظرفیت ضربان قلب خود عدد سن را از عدد 220 کم کنید. حاصل این تفریق معمولا بین عدد 200 تا 150 است. افراد در هنگام ورزش هوازی به روش تناوبی، وقتی بیشترین کالری را از دست می دهند که ضربان قلب آنان حدود 70 درصد حداکثر ظرفیت باشد. چون در هنگامی که ضربان قلب به بیش از این عدد می رسد شدت تمرین برای فرد بسیار بالا است و خوب نمی تواند تنفس کند و در اصطلاح از نفس می افتد. در ورزش هوازی اکسیژن فاکتور بسیار مهمی است که نتیجه تمرین و چربی سوزی به آن بستگی دارد. در حین انجام تمرینات هوازی هرگز نباید فشار تمرین آنقدر زیاد باشد که نتوانید حرف بزنید.

راه رفتن و دویدن بر روی تردمیل ورزش بسیار مناسبی برای بهبود بخشیدن به دستگاه قلبی- عروقی بدن محسوب می شود. با این نوع فعالیت ها ضربان قلب بالا رفته و اکسیژن بیشتری وارد بدن می شود؛ اکسیژن تازه سوخت و ساز را افزایش داده و منجر به تناسب اندام و سلامتی بیشتر می شود؛ اما برای این که تمرینات ورزشی تاثیرات مورد انتظار را داشته باشد، باید با یک برنامه اصولی پیش برویم و به صورت منظم و مستمر آن ها را انجام بدهیم.

در مراحل اولیه ورزش 3 روز در هفته کافی است و می توانید با مدت زمان 20 دقیقه تمرینات را شروع کنید؛ با گذشت زمان و تداوم ورزش آمادگی جسمانی شما افزایش پیدا می کند و می توانید تمرینات شدیدتری را پشت سربگذارید.

بهتر است ورزش های هوازی 45 دقیقه ادامه داشته باشد تا بدن مرحله چربی سوزی را به طور کامل پشت سر بگذارد؛ در 20 دقیقه نخست تمرینات، بدن قندهای اضافه را می سوازند و بعد به سراغ ذخایر چربی می رود؛ 45 دقیقه ورزش برای تازه کارها کمی زیاد به نظر می رسد؛ به همین علت در ابتدا یک برنامه 20 دقیقه ارائه می دهیم. شدت این برنامه متوسط است و برای تقویت و تناسب همسترینگ و ماهیچه های سرینی مناسب می باشد؛ با این برنامه می توانید 150 کالری بسوزانید. این برنامه را 3 الی 4 مرتبه در هفته تکرار کنید و به پاها و باسن خود فرم بدهید؛ همچنین این برنامه برای تقویت سیستم قلبی- عروقی نیز مناسب می باشد.

برنامه 20 دقیقه ای برای تمرین بر روی تردمیل:

5 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 3 درصد
3 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 8 درصد
1 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 4 درصد
2 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 10 درصد
1 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 5 درصد
3 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 10 درصد
1 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 5 درصد
2 دقیقه با سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 8 درصد
1 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 10 درصد
5 دقیقه سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 2 درصد

همان طور که می بینید، این برنامه بر اساس تغییر شیب تنظیم شده است به همین علت برای افراد جوان و سالم مناسب می باشد و کسانی که آمادگی جسمانی خوبی ندارند، یا به بیماری هایی همچون آرتروز، ورم مفاصل و زانو درد مبتلا هستند نباید این برنامه ورزشی را انجام بدهند یا شیب دستگاه را بیش از 2 درصد بالا نبرند.

یک برنامه 45 دقیقه ای بر روی تردمیل :

5 دقیقه با سرعت 3 کیلومتر در ساعت، شیب 2 درصد
3 دقیقه با سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 4 درصد
3 دقیقه با سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 5 درصد
3 دقیقه با سرعت 3 کیلومتر در ساعت، شیب 8 درصد
5 دقیقه با سرعت 3 کیلومتر در ساعت، شیب 10 در صد
3 دقیقه با سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 8 درصد
3 دقیقه با سرعت 3 کیلومتر در ساعت، شیب 10 درصد
3 دقیقه با سرعت 4 کیلومتر در ساعت، شیب 5 درصد
5 دقیقه با سرعت 3 کیلومتر در ساعت، شیب 2 درصد

پس از پایان این برنامه با انجام دادن حرکات کششی بدن خود را سرد کنید، این برنامه نیز بر اساس شیب بالا و سرعت کم طراحی شده است و برای افرادی که مشکلات مفاصل زانو دارند مناسب نمی باشد. برای این افراد یک برنامه 40 دقیقه ای با شیب کم و در سطح متوسط در نظر گرفته ایم.

برنامه 40 دقیقه ای با شیب کم:

3 دقیقه سرعت 3 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
5 دقیقه سرعت 3.5 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
2 دقیقه سرعت 5.5 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
3 دقیقه سرعت 3.5 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
2 دقیقه سرعت 5.5 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
4 دقیقه سرعت 3.5 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
6 دقیقه سرعت 6 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
5 دقیقه سرعت 3.5 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
3 دقیقه سرعت 6 کیلومتر در ساعت، شیب 1 درصد
5 دقیقه سرعت 3 کیلومتر در ساعت شیب 1 درصد

توصیه های لازم:

- هرگز بدن پوشیدن کفش ورزشی مناسب و جوراب بر روی تردمیل به انجام تمرینات ورزشی نپردازید.
- 30 دقیقه قبل از ورزش یک لیوان آب بنوشید؛ در طی تمرین یک بطری آب در دسترس داشته باشید و هرگاه احساس تشنگی کردید کمی آب بخورید و گلویی تازه کنید. این کار دمای بدن را متعادل نگه داشته و سوخت و ساز را افزایش می دهد.
- قبل از ورزش حتما بدن خود را با راه رفتن ملایم گرم کرده و پس از تمرین نیز با راه رفتن آهسته و حرکات کششی بدن را سرد نمایید؛ البته راه رفتن آهسته در این برنامه ها گنجانده شده است.

طبق آخرین تحقیقات 69 درصد از بزرگسالان به اضافه وزن و چاقی دچار هستند. برای این مسئله دلائل مختلفی ارائه شده است که مهم ترین آن تمایل بدن به ذخیره سازی انرژی می باشد.در گذشته وقتی هنوز زندگی بشر ماشینی نشده بود، انسان ها برای انجام کارهای روزانه انرژی زیادی صرف می کردند و بدن انسان همواره در تلاش بود انرژی بیشتری دخیره سازی کند تا فرد بتواند کارهای روزمره را انجام بدهد؛ بنابراین این تمایل به صورت تکاملی به نسل های بعد به ارث رسید؛ اما انسان امروز به دلیل داشتن مشاغل کم تحرک و ماشینی شدن زندگی دیگر این انرژی های ذخیره شده را مصرف نمی کند و با اضافه وزن مواجه می شود.چاقی احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری ها از جمله دیابت نوع دوم، بیماری های قلبی- عروقی، اختلال در خواب، انواع سرطان، آسم، آرتروز و... افزایش می دهد.

امروزه چاقی یک نوع بیماری شناخته شده است که عامل سایر بیماری ها می باشد.بعضی از چاقی ها به علت عملکرد نادرست غدد رون ریز، داروها و امراض روانی رخ می دهد که البته این عوال کمتر از کم تحرکی و پرخوری باعث چاقی می شوند؛ اما اگر با پرخوری و کم تحرکی همراه شوند، چاقی مفرط را به همراه دارند. بهترین راه مبارزه با این بیماری شایع قرن، انجام ورزش هوازی و رعایت رژیم غذایی سالم است.

دویدن، راه رفتن، شنا، دوچرخه سواری، اسکیت، تنیس و ... از ورزش های هوازی محسوب می شوند که در مدت طولانی و با شدت متوسط یا تناوبی انجام می گیرند؛ اما با توجه به این که این نوع ورزش ها نیاز به فضایی بزرگ دارند و برای انجام آن ها باید به مکان های مناسب برویم، اغلب افراد فرصت پرداختن به این گونه ورزش ها را پیدا نمی کنند؛ به همین علت دستگاه های ورزشی هوازی نظیر اسکی فضایی ، دوچرخه ثابت ، تردمیل و... تولید و عرضه شدند. این وسایل انجام تمرینات هوازی را در محیط های محدود باشگاه و منزل امکان پذیر می کنند.

دویدن منظم و مستمر فواید زیادی از جمله کاهش وزن، تناسب اندام، استحکام استخوان ها، ایجاد احساسات مثبت، افزایش اعتماد به نفس، بهبود روابط اجتماعی، درمان افسردگی و اضطراب، سلامتی، طول عمر و... به همراه دارد. این ورزش مفید توانایی فرد را در انجام سایر فعالیت های روزانه افزایش می دهد.

ورزش دویدن انرژی زیادی از بدن می گیرد و باعث می شود بدن برای تامین این انرژی کالری بیشتری بسوزاند. وقتی کالری موجود در بدن تمام شود چربی های ذخیره شده شروع به سوختن می کنند؛ به همین علت متخصصین ورزشی توصیه می کنند ورزش هوازی را تا بیش از 20 دقیقه ادامه بدهید، چون در 20 دقیقه اول فقط قندهای موجود می سوزند و پس از این مدت بدن وارد مرحله چربی سوزی خواهد شد.

ورزشکاران حرفه ای به سادگی می توانند یک ساعت ورزش کنند؛ اما این کار برای افراد تازه کار دشوار است؛ چون زمان یکی از فاکتورهایی است که شدت تمرین را تعیین می کند و شدت تمرین به آمادگی جسمانی فرد بستگی دارد؛ هر چه بیشتر ورزش کنیم از آمادگی جسمانی بالاتری برخودار خواهیم شد.

تازه کارها می توانند ورزش را با مدت زمان 20 دقیقه شروع کرده و به تدریج این مدت را افزایش بدهند. افرادی که به دنبال لاغری با ورزش هستند، باید روزانه 500 کالری با انجام تمرینات هوازی از دست بدهند تا در بدن آن ها تعادل کالریکی منفی ایجاد بشود. میزان کالری سوزانده شده در ورزش به شدت تمرین، سرعت، وزن و عملکرد ورزشکار بستگی دارد. محاسبه این فاکتور کار ساده ای نیست؛ اما دستگاه های مدرن امروزی اغلب مجهز به مانیتوری هستند که سرعت، زمان، مسافت طی شده، کالری مصرف شده و ضربان قلب کاربر را نشان می دهد.

این اطلاعات برای طراحی یک برنامه ورزشی مناسب و اصولی بسیار مفید هستند و به وسیله آن ها می توان سطح تمرین هر فرد را مشخص کرد و به موقع آن را افزایش داد؛ زیرا بدن انسان پس از مدتی به تمرینات تکراری عادت کرده و دیگر به آن ها پاسخ نمی دهد؛ بنابراین افراد می بایست هر 4 هفته در برنامه خود تغییراتی ایجاد کنند و شدت تمرین را بالا ببرند.

افزایش سرعت، افزایش زمان تمرین و افزایش مقاومت 3 عنصری است که توسط آن ها می توان سطح تمرینات را ارتقا داد. دویدن و رکاب زدن بر روی دوچرخه ثابت با ایجاد تعادل در فشار خون سبب می شود عملکرد رگ های خونی بهبود یافته و خون به صورت روان تری جریان پیدا کند؛ در نتیجه احتمال بروز سکته قلبی تا حدود زیادی کاهش می یابد و همچنین اکسیژن زیادی که در حین انجام این گونه تمرینات وارد بدن می شود، سوخت و ساز را بالا برده و بدن را متناسب می کند.

با انجام تمرینات هوازی و به خصوص دویدن ماهیچه ها در واکنش به حرکات تند ورزشی تقویت می شوند، با قوی شدن ماهیچه ها و بافت های همبند پوست بدن نیز سفت تر می شود و انسان جوان تر باقی می ماند ضمن اینکه در هنگام تعرق زیاد مواد زائد سمی، چربی، نمک اضافه، جوش های سر سیاه و ... بافشار از سطح پوست خارج می شوند و همین مسئله باعث می شود فرد پوستی جوان تر و شاداب تر داشته باشد. وقتی ماهیچه های تقویت بشوند، در سنین بالاتر با استحکام بیشتری در کنار استخوان ها باقی می مانند و سبب می شود مواد مغذی بیشتری به استخوان برسد؛ در نتیجه ورزشکاران در سالخوردگی کمتر تراکم استخوان خود را از دست می دهند و به بیماری پوکی استخوان مبتلا نمی شوند.

آمارها نشان داده کسانی که ورزش می کنند، دارای روحیه صبورتری هستند و مشکلات زندگی را راحت تر پشت سر می گذارند؛ زیرا در هنگام ورزش هوازی هورمون هایی از مغز آزاد می شود که خلق و خوی انسان را بهبود می بخشد؛ مهم ترین این هورمون ها اندروفین است؛ این ماده سبب ایجاد سرزندگی و نشاط در فرد می شود. در هنگام ورزش با دستگاه های هوازی برای این که گذشت زمان را حس نکنید و بتوانید با انرژی تر به ورزش ادامه بدهید، موسیقی پر انرژی گوش بدهید. برخی از دستگاه ها مجهز به سیستم پخش موزیک هستند و می توانید از این ویژگی استفاده کنید و ورزش ریتمیک انجام بدهید، انجام تمرین به صورت رتمیک فواید ورزش ایروبیک را به همراه دارد.

دویدن به افزایش مهارت های جسمی و ذهنی کمک کرده و موجب هماهنگی بیشتر در بدن می شود. سطح نرم و انعطاف پذیر دستگاه تردمیل باعث می شود عضلات و مفاصل ورزشکار کمتر دچار آسیب بشود. افراد آسیب دیده و چاق نباید شیب دستگاه را افزایش بدهند و با سرعت زیاد بدوند؛ زیرا این کار صدمه بیشتری به آن ها می زند؛ این افراد باید ورزش را به آهستگی و ملایم شروع کنند و تا سطح متوسط پیش بروند.افراد چاق پس از دست دادن وزن اولیه و بالا رفتن آمادگی جسمانی، می توانند بر شدت تمرینات بیفزایند و سریع تر و بیشتر بدوند.

انجام تمرینات هوازی به صورت تناوبی یا اینتروال توصیه می شود؛ با این روش در کمترین زمان بیشترین نتیجه را به دست می آورید. برای انجام تمرین تناوبی 2 الی 3 دقیقه با نهایت توان خود بدوید یا رکاب بزنید؛ سپس به مدت 1 دقیقه با آهسته راه رفتن استراحت فعال داشته باشید و بعد دوباره سرعت را بالا ببرید و همین چرخه را تا پایان تمرین ادامه بدهید. هرگز در هنگام انجام تمرینات ورزشی خود را با دیگران مقایسه نکنید و برای بررسی پیشرفت خود اطلاعات مانیتور را ثبت نمایید؛ پس از مدتی متوجه پیشرفت خود می شوید و تغییرات چشمگیری در بدن خود حس می کنید.

برای لاغر شدن عجله نداشته باشید و به بدن خود گوش بدهید، بدن هر فردی بهترین راهنمای اوست. هرگاه حس کردید تمرین برای شما بسیار راحت شده است و بدون هیچ تلاشی آن را انجام می دهید؛ باید کمی شدت را افزایش بدهید. یک مقدار احساس فشار در حین تمرین توانایی فرد را بالا می برد. با افزایش توانایی سایر کارهای روزمره را راحت تر انجام خواهید داد.

در این مقاله قصد داریم تا بهترین و مناسب ترین غذاها برای ورزشکاران و شیوه صحیح خوردن آنها پیش از ورزش را بیان کنیم. رعایت این نکات می تواند در دستیابی به نتیجه مطلوب برای شما بسیار موثر باشد. خصوصاً برای افرادی که از ورزش های هوازی مانند تردمیل در انجام تمرینات خود استفاده می کنند.

برای رسیدن به هدف مورد نظرتان در ورزش با تردمیل بهتر است لااقل به دفعات 3 تا 5 بار در هفته و به شیوه ای منظم و برنامه ریزی شده از آن استفاده نمایید،البته اشخاصی که به قصد کاهش وزن ورزش می کنند باید زمان ورزش خود را به 45 دقیقه در روز برسانند.استفاده از یک رژیم غذایی مناسب شما را به هدفتان نزدیک تر می کند و در این خصوص می تواند بسیار موثر واقع شود.

مانند هر ورزش دیگری زمانی که از تردمیل استفاده می کنید باید دقت نمایید تا بدن شما وضعیت طبیعی و نرمال داشته باشد یعنی نه باید خیلی سنگین باشید و نه خیلی خالی و گرسنه که مجبور به ترک ورزش شوید.

اگر پیش از ورزش از مواد غذایی خوب و مناسبی استفاده کنید فواید زیادی به بدن شما می رسد از جمله سبب افزایش سطح آمادگی بدنی شما می شود، متابولیسم بدنتان را افزایش می دهد و همچنین سبب افزایش استقامت شما شده و عضلات و ماهیچه های تان را تقویت می نماید و از ایجاد آسیب های احتمالی در هنگام ورزش جلوگیری می کند.بنابراین رعایت این نکته به ظاهر ساده و بی اهمیت در روند ورزش شما بسیار موثر می باشد و می تواند بسیار مهم و حیاتی باشد.

در حدود 2 ساعت پیش از شروع ورزش بهتر است تا از مواد غذایی که حاوی کربوهیدرات می باشد از قبیل برنج، غلات، نان و سیب زمینی استفاده کنید.خوردن این ماده غذایی انرژی بدن شما را تامین می کند و سبب می گردد تا در طول تمرین احساس ضعف نکنید.علاوه بر این کربوهیدرات ترکیبی فوق العاده از اتم های اکسیژن، هیدروژن و کربن می باشد که گیرنده های شما را قویتر کرده و سبب می گردد مغز پیام های خود را با سرعت بیشتری به بدن انتقال دهد بنابراین شخص در مدت تمرین با انرژی و چالاکی بیشتری عمل می کند.

همانطور که می دانید تردمیل یک ورزش هوازی می باشد و در ورزش هوازی مدت تمرین بالا و حداقل بیست دقیقه می باشد.البته بدن انسان پس از 15 دقیقه ورزش هوازی به مرحله چربی سوزی وارد می شود.بنابراین بهترین گزینه برای این افراد استفاده از غذاهای حاوی فیبر می باشد.

فیبر یک ماده غذایی ست که در مدت انجام فعالیت با سرعت کمی مصرف می شود و سبب می گردد تا شخص در تمام طول تمرین انرژی لازم برای انجام ورزش را در بدن خود احساس نماید.خوردن میوه های آبدار از قبیل هندوانه، پرتقال، سیب و... در حدود دو ساعت قبل از آغاز ورزش توصیه بعدی ما به شما می باشد.همچنین استفاده از میوه و سبزیجات به رنگ سبز پس از پایان ورزش بسیار مهم و برای بدن مفید می باشد.علت این امر وجود مقدار زیاد کلاژن می باشد که در این مواد غذایی وجود دارد که از مواد اصلی سازنده عضلات، غضروف، تاندون و استخوان های شما می باشد و سبب ترمیم و تقویت این بافتهای بدن می گردد.

به علاوه این ماده غذایی حاوی خاصیتی ست که به شادابی، جوانسازی و آبرسانی به پوست کمک می کند و مصرف آن از بین برنده چین و چروک و پیری پوست می باشد بنابراین خوردن این ماده غذایی به تمام افراد به ویژه کسانی که ورزش انجام می دهند بسیار توصیه می گردد.

کسانی که به قصد کاهش وزن ورزش می کنند بهتر است که خوردن مواد غذایی حاوی حجم بالای چربی، قند و نشاسته را فراموش کنند.به ویژه تا حداقل یک ساعت بعد از اتمام ورزش از این مواد غذایی استفاده نکنند زیرا به دلیل انرژی زیادی که فرد در هنگام انجام ورزش از دست می دهد این مواد غذایی بلافاصله پس از مصرف توسط بدن جذب شده و سبب افزایش وزن می شود.به جای استفاده از این مواد غذایی خوردن غذای سرشار از پروتئین حدود یک ساعت پس از استفاده از تردمیل برای بدن شما مفید است و انرژی از دست رفته تان را نیز تامین می کند.

این ماده غذایی در بازسازی و تقویت بافتهای بدن ورزشکار و سلولهای او بسیار موثر می باشد بنابراین خوردن آن به همه به ویژه ورزشکاران و افراد پس از انجام ورزش توصیه شده است.البته برای تامین این مورد بهتر است از سویا که پروتئینی گیاهی محسوب میشود،گوشت قرمز و لبمیات کم چرب استفاده گردد.

انجام هر ورزشی سبب افزایش دمای بدن و بالا رفتن میزان تعرق بدن می شود.بنابراین نوشیدن آب کافی قبل، بعد و در حین ورزش بسیار مهم و مفید می باشد.در طول تمرین خود حتماً بطری آبتان را در دسترس قرار دهید و هر چند دقیقه یکبار جرعه ای آب بنوشید به این ترتیب هم آب از دست رفته بدنتان تامین شده و دچار کم آبی نمی شوید،هم دمای بدن شما در وضعیت تعادل باقی می ماند،هم بدنتان به اصطلاح هیدراته شده و اکسیژن رسانی به اندام های شما به راحتی صورت می گیرد و میزان ترشح اسید لاکتیک در بدن کاهش یافته و از درد ها و اسپاسم های پس از انجام ورزش خبری نیست.پس رعایت این نکته و نوشیدن آب کافی برای ورزشکار بسیار مهم است. در صورتیکه به نوشیدن آب با حجم بالا عادت ندارید کم کم و در طول زمان آن را تمرین کنید.

نکته آخر اینکه در تمام مدت تمرین و زمانی که بر روی تردمیل هستید به نفس کشیدنتان دقت کنید انجام دم عمیق از بینی و بازدم آهسته در طول تمرین بسیار مورد اهمیت است.زیرا از این طریق اکسیژن به میزان بیشتر و بهتری به اندام های درگیر فعالیت می رسد و از خستگی زود هنگام و گرفتگی عضلات در امان می مانید.

پیاده روی به جز تاثیرات مثبتی که بر جسم و روح کاربر دارد و سطح سلامت او را به میزان زیادی بالا می برد، جهت دستیابی به کاهش وزن و رسیدن به تناسب اندام نیز بسیار موثر می باشد.شما به هر شیوه ای که پیاده روی کنید چه در منزل و با استفاده از تردمیل و چه در محیط خارج از خانه از تاثیرات مثبت آن بر روی بدن خود بهره مند می گردید و میزان کالری سوزی در هر دو این موارد در صورت انجام فعالیت یکسان مشابه می باشد.البته برای دستیابی به نتیجه مطلوب باید هدفتان را دنبال کنید و آن را استمرار بخشید.

بیشتر افراد تصور می کنند زمانی که تصمیم به کاهش وزن دارند،باید ورزش هایی انجام دهند که کالری سوزی آنها را بالا ببرد.در حالیکه کاهش وزن به ویژه در ابتدا ربط زیادی به از دست دادن کالری ندارد بلکه باید ورزش هایی را انجام دهید که بر روی چربی های بدن شما اثر کند و پس از چربی سوزی بر روی مصرف کالری تمرکز نمایید. پیاده روی ورزشی ست که شما را برای رسیدن به این هدف کمک می کند.البته از آنجایی که رسیدن به کاهش وزن معمولاً به زمان نیاز دارد باید با صبر و دقت آن را دنبال کنید و در رسیدن به آن عجله نکنید و در نیمه راه نیز نا امید نشوید.اگر به شیوه صحیح و در طولانی مدت تمرینات خود را پیگیرانه دنبال کنید موفق می شوید که به کاهش وزن دائمی دست یابید.

از جمله فوایدی که پیاده روی برای بدن انسان دارد و هر فردی با آگاهی از آنها به انجام آن علاقه مند می گردد به شرح ذیل می باشد:

1) بالا رفتن سطح سلامتی و بهبود وضعیت جسمانی افراد

2) افزایش انرژی بدن

3) کاهش احتمال بروز برخی از بیماری ها از جمله بیماری های قلبی عروقی و کمک به درمان بسیاری از بیماری ها

4) افزایش میزان چربی سوزی و کمک به کاهش وزن

به علاوه پیاده روی هزینه زیادی ندارد و برای انجام آن نیز نیازی به تهیه تجهیزات خاصی نیست.تنها کافی ست یک دستگاه تردمیل تهیه کنید و با کفش ورزشی مناسب بر روی آن بروید و پیاده روی خود را شروع کنید و از انجام آن لذت ببرید.پیاده روی یک ورزش پرشور و انرژی ست که پایبندی به آن به دلیل در دسترس بودنش ساده تر از بسیاری از ورزش های دیگر می باشد.

بیشتر افرادی که دارای اضافه وزن بالایی هستند نسبت به سایرین از سطح سلامتی پایین تری برخوردارند و احتمال بروز بیماری در این افراد بیشتر از سایرین است.فعالیت بدنی کم و عدم انجام ورزش علت اصلی چاقی بیشتر افراد و بروز بیماری در آنها می گردد.ورزش های پیاده روی و دویدن که از یک خانواده هستند برای دستیابی به کاهش وزن و چربی سوزی از جمله ورزشهای مفید می باشند.البته افراد مبتدی و کسانی که به انجام ورزش عادت ندارند باید از سرعت و شدت پایین شروع کنند و به تدریج و با دستیابی به آمادگی بدنی لازم شدت تمرینات خود را برای رسیدن به نتیجه مطلوب افزایش دهند.

ورزش کردن با شدت بالا سبب افزایش مصرف کربوهیدرات ها در بدن می شود.اما برای دستیابی به چربی سوزی باید تمرینات خود را با شدت متوسط انجام دهید.بنابراین پیاده روی کردن با سرعت بالا برای کاهش وزن و چربی سوزی ورزشی مفید است.تحقیقات علمی نشان داده است ورزش کردن با شدت بالا به شیوه ای که موجب افزایش زیاد ضربان قلب شما گردد، سبب ایجاد تاخیر در چربی سوزی میشود و این کاهش وزن شما را با مشکل مواجه می کند در حالیکه برای رسیدن به آن تلاش زیادی کرده اید.

پیاده روی ورزشی ست که به شخص این فرصت را می دهد تا با سرعت مشخصی و به مدت طولانی تمرین نماید و در نتیجه موجب افزایش چربی سوزی در بدن می گردد.این در حالی ست که ورزش هایی از قبیل والیبال، تنیس، فوتبال و... این امکان را ندارند و شما در یک مدت زمان کوتاه به بیشترین مقدار مصرف انرژی دست می یابید و تا مدتی دیگر مصرف انرژی شما به حداقل می رسد و تمرین به این شیوه میزان مصرف کربوهیدرات ها در بدن فرد را افزایش می دهد و کمک زیادی به کاهش وزن نمی کند.

پیاده روی ورزشی تدریجی و همیشگی محسوب می شود که جهت دستیابی به انرژی مورد نیاز برای انجام این فعالیت بدن به چربی سوزی می رسد. به همین دلیل حتی افراد تازه کار هم با شروع پیاده روی سریعاً وارد فاز چربی سوزی می شوند که به کاهش وزن آنها کمک بسیاری می نماید.

بنابراین از این مطلب در می یابیم که پیاده روی از جمله ورزش هایی است که به چربی سوزی بدن بسیار کمک می کند بنابراین برای دستیابی به کاهش وزن روش موثری می باشد.پس شما با انجام آن و کنترل شدتش از طریق توجه به تعداد ضربان قلب خود می توانید به تناسب اندام برسید.

توجه:

اگر به بیماری خاصی مبتلا هستید قبل از شروع هر نوع ورزشی با پزشکتان در این زمینه مشورت نمایید و در خصوص شدت آن راهنمایی های لازم را بگیرید.اگر از جمله افرادی هستید که اضافه وزن زیادی دارید برای کاهش وزن در کنار ورزش باید از یک متخصص تغذیه کمک بخواهید و رژیم غذایی مناسبی دریافت کنید تا زودتر به نتیجه برسید و به کاهش وزن دائمی دست یابید.

ورزش بهترین راه برای بالا بردن اعتماد به نفس محسوب می شود. اعتماد به نفس در اثر یک سری اعتقادات درونی و آنچه ما در مورد خود تصور می کنیم حاصل می شود؛ گرچه در دنیا مدرن امروزی اعتماد به نفس انسان ها تحت تاثیر عوامل زیادی قرار گرفته که داشتن فیزیک مناسب یا عدم آن از این موارد محسوب می شود.ورزش کردن به افراد کمک می کند که رضایت بیشتری از شکل ظاهری و اندام خود داشته باشند؛ علاوه بر این با انجام فعالیت بدنی منظم ومستمر توان بدن برای انجام فعالیت های روزمره بیشتر شده و فرد احساس قدرت می کند.

توانایی جسمی و واقع بین بودن به کنترل مشکلات شخصی کمک می کند و با بالا بردن مهارت های ذهنی و دقت منجر به موفقیت های کاری می شود و همین موفقیت ها اعتماد به نفس را افزایش می دهد.دلائلی که باعث می شود با ورزش اعتماد به نفس افراد بالا برود متعدد است که ما به برخی از آن ها اشاره می کنیم.

1- رضایت از شکل ظاهری بدن:ظاهر هر فردی از ارکان های اصلی است که بر اعتماد به نفس او تاثیر مستقیم می گذارد. افرادی که با یک برنامه اصولی و منظم به ورزش می پردازند می دانند سالم تر از سایرین هستند و چند ماه پس از ادامه دادن به این فعالیت، شکل ظاهری بهتری پیدا خواهند کرد و اطرافیان نیز این تغییر را حس کرده و به آن ها گوشزد می کنند؛ در نتیجه حس رضایتمندی از خود در وجود فرد ورزش کار تقویت شده و به ادامه راه تشویق می شود و همچنین اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند. در واقع احساس زیبا بودن منجر به بالا رفتن اعتماد به نفس می شود.

2- تندرستی:سیستم ایمنی بدن با ورزش بهتر شده و احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری ها و حتی سرماخوردگی کمتر می شود. در واقع بیماری سبب می شود کارآیی فرد پایین بیاد و ساعات طولانی را صرف استراحت کند. سلامت جسم احساس قوی بودن و برتری نسبی به فرد می دهد و این مسئله نیز اعتماد به نفس فرد را بیشتر می کند.

3- بهبود ساختار فکری:هر فردی به دیل بروز برخی از مشکلات و ناملایمات ممکن است در افکار منفی و ناامیدی غرق بشود. دانشمندان معتقدند ورزش کردن در شکل گیری افکار مثبت بسیار موثر است.

4- ایجاد ثبات در فرد:افراد در شرایط بحرانی زندگی ثبات رفتاری و فکری خود را از دست می دهند و ممکن است ناگهان دست به کارهایی بزنند که برای آن ها نتایج خوبی به همراه نداشته باشد. افراد ورزشکار به یک نوع امنیت روانی و ذهنی خاصی می رسند که مانند یک ساحل آرام است و همین آرامش سبب اعتماد به نفس بیشر می شود.

5- اجتماعی شدن: روابط اجتماعی بیشتر منجر به افزایش اعتماد به نفس می شود. ورزش به دلیل رضایت از شکل ظاهری بدن و بالا بردن توانایی جسمی سبب می شود که فرد بیشتر در فعالیت های اجتماعی شرکت کند و در این زمینه موفق باشد.

6- از بین بردن محدودیت ها:اغلب افراد تصور می کنند در زندگی محدودیت هایی مثل کوتاه بودن طول عمر، از دست دادن سلامتی و توانایی، از دست رفتن یا به دست نیامدن ثروت دارند؛ اما محققان به این نتیجه رسیدند که ورزشکاران با داشتن توانایی جسمی و روانی بیشتر کمتر به این محدودیت ها می اندیشند و به نوعی از آن ها گذر می کنند. چون شرایط فیزکی آن ها طوری است که می دانند به زودی پیر و ناتوان نمی شوند. این که فرد بداند از پس زندگی خود برمی آید موجب افزایش اعتماد به نفس می شود.

7- بهتر شدن عملکرد جنسی: ورزش در بهبود مسائل جنسی تاثیر زیادی دارد که می توان به طور مفصل به آن پرداخت؛ اما در این جا مجال نیست؛ به هر حال بهبود عملکرد جنسی باعث بالا رفتن اعتماد به نفس می شود.

8- افزایش تمرکز:ورزش با تاثیرات مثبتی که بر مغز می گذارد باعث می شود پیام های عصبی و عضلانی بهتر و سریع تر مخابره بشوند؛ در نتیجه تمرکز فرد افزایش پیدا کرده و تمرکز بیشتر سبب موفقیت او خواهد شد؛ هر نوع موفیتی اعتماد به نفس را افزایش می دهد.

9- ترشح هورمون اندروفین:تحقیقات نشان داده پس از 30 دقیقه ورزش هوازی در سطح متوسط، مغز ماده اندروفین آزاد می کند و این ماده اضطراب و استرس را کاهش می دهد. کاهش استرس های روانی به طور مستقیم در افزایش اعتماد به نفس تاثیر دارد.

اما با توجه به شرایط کنونی جامعه که در اغلب مواقع با آلودگی هوا، نا مساعد بودن آب و هوا، عدم امنیت در محیط بیرون، کمبود وقت و... مواجه هستیم ورزش کردن به صورت روزانه و منظم کار راحتی به نظر نمی رسد؛ به همین علت دانشمندان و سازندگان تجهیزات ورزشی با طراحی و ساخت دستگاه های هوازی مانند تردمیل ، دوچرخه ثابت ، اسکی فضایی و... که ورزش در محیط بیرون را شبیه سازی می کنند، انجام تمرینات ورزشی را در محیط محدود باشگاه و منزل امکان پذیر کردند. با ورزش بر روی این دستگاه ها می توانید به اهداف خود برسید و از فواید تمرینات ورزشی برنامه ریزی شده بهره مند بشوید.

همه افراد می توانند ظرف مدت 2 ماه مقدار زیادی از چربی های بدن خود را کم بکنند؛ به شرط آن که در این راه صبر و شکیبایی به خرج بدهند. اغلب شما از گرفتن رژیم های سخت و تکراری خسته شده اید؛ گرسنگی حق هیچ انسانی نیست و لزومی ندارد با رژیم های غذایی بخور و نمیر و طاقت فرسا خود را آزار بدهید؛ ولی برای داشتن اندامی متناسب باید شیوه زندگی خود را عوض کنید.

اغلب مردم فکر می کنند چاقی، مقدار چربی است که در ناحیه شکم تجمع یافته و برای از بین بردن آن باید ورزش های قدرتی مانند دراز و نشست انجام بدهند و به ناحیه شکم فشار وارد کنند. در حالی که لاغری و چربی سوزی فرایندی است که با از دست دادن کالری در سراسر بدن اتفاق می افتد و با ورزش می توان بر روی قسمت های خاصی متمرکز شد.

انجام ورزش های هوازی مانند دویدن، پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، شنا و... در چربی سوزی و کاهش وزن بسیار موثر است؛ اما متاسفانه بیشتر مردم فرصت کافی برای رفتن به فضای مناسب و انجام این گونه تمرینات را ندارند؛ به همین علت دستگاه های هوازی همچون دوچرخه ثابت ، تردمیل ، اسکی فضایی و... وارد بازار شدند و مورد استقبال قرار گرفتند.

رکاب زدن بر روی دوچرخه ثابت ایستاده، از جمله ورزش هایی است که به آب شدن چربی های شکمی کمک می کند. انجام ورزش های قدرتی که به عضلات شکم فشار وارد می کند، مانند دراز و نشست، پس از ورزش هوازی بسیار مفید است. برای لاغری در مدت کوتاه می بایست در کنار ورزش هوازی یک رژیم غذایی مناسبی را در پیش بگیرید. از خوردن غذاهای پرکالری و چرب بخصوص در وعده شام بپرهیزید. دیر وقت شام نخورید. سعی کنید زودتر بخوابید و مواد غذایی که غذای اصلی محسوب نمی شوند مثل سس، نوشابه، دلستر، بستنی، شیرنی، شکلات و... را ترک کنید. شب ها برنج و ماکارونی نخورید و تحرک خود را افزایش بدهید.

فواید ورزش هوازی:

ورزش هوازی به تمریناتی گفته می شود که در زمان نسبتا طولانی و با شدت متوسط انجام شده و ضربان قلب را بالا برده و با وارد کردن اکسیژن زیاد به بدن، سوخت و ساز را بالا برده و منجر به چربی سوزی می شود. خبر خوب این که: هر چه بیستر ورزش کنید چربی ها جای خود را به عضلات می دهند. عضلات بافت ارزشمندی هستند که انرژی بدن را تامین می کنند. هر چه بیشتر ورزش می کنید عضلانی تر می شوید و عضلات با افزایش سوخت و ساز، اندام شما را متناسب تر می کنند. با ورزش هوازی به دلیل وارد شدن اکسیژن زیاد به بدن حتی در حالت استراحت نیز بدن همچنان به کالری سوزی ادامه می دهد؛ بنابراین ورزش به طور مضاعف سبب لاغری و تناسب اندام می شود.

البته در نظر داشته باشید در 15 الی 20 دقیقه اول ورزش بدن فقط قندهای موجود را می سوزاند و پس از آن به سراغ ذخایر چربی خواهد رفت؛ پس باید طوری ورزش کنید که تمرینات شما بیش از 30 دقیقه ادامه داشته باشد.

برای اینکه افراد غیر حرفه ای بتوانند در زمان طولانی تری ورزش کنند، روش تناوبی پیشنهاد می شود. در این روش شما 2 الی 3 دقیقه با نهایت توان خود ورزش می کنید و بعد 1 دقیقه با سرعت کم به استراحت فعال می پردازید و پس از 1 دقیقه دوباره سرعت را تا آن جا که می توانید بالا می برید. انجام تمرینات تناوبی بر روی دستگاه های ورزشی مانند تردمیل بسیار راحت است چون بر روی این دستگاه با فشار یک دکمه می توان در زمان لازم سرعت را بالا برد یا کاهش داد.

افراد تازه کار بهتر است در روزهای اول فشار زیادی به بدن خود نیاورند و همان 30 دقیقه تمرین برای آن ها کافی می باشد، اما پس از گذشت یک هفته باید هم سرعت و هم زمان خود را بیشتر کنند و پس از یک ماه بتوانند 45 دقیقه تمرین هوازی به روش تناوبی انجام بدهند. همواره در هنگام انجام تمرینات ورزشی شکم خود را به داخل بدهید و کمر د را صاف نگه دارید تا بدن شکل مطلوبی به خود بگیرد.

تمرینات شکم پس از ورزش:

پس از 45 دقیقه ورزش هوازی روی زمین داراز بکشید و به مدت 5 دقیقه پاهای خود را بالا نگه دارید؛ پس از آن به حرکات قدرتی مانند درازو نشست و پای کرال بپردازید. این کار به عضلات فرم می دهند. به همین علت بعضی از تردمیل های چندکاره به پایه دراز و نشست،چرخ مسگری، کش ایروبیک، تخته شنا، وزنه و... مجهز هستند.

با رژیم غذایی مناسب و انجام ورزش صحیح و اصولی پس از یک ماه مقدار زیادی از چربی های بدنتان آب شده و اگر بیش از 15 کیلوگرم اضافه وزن نداشته باشید به تناسب اندام دست پیدا می کنید. افرادی که بیشتر از 15 کیلوگرم اضافه وزن دارند، باید با ادامه دادن همین روش بقیه چربی های اضافه را از بین ببرند. ورزش علاوه بر زیبایی ظاهری و تناسب اندام به بهبود وضعیت سیستم قلبی – عروقی، دیابت، فشار خون، سرطان، اختلالات قاعدگی در بانوان و ...کمک می کند.

حتی 30 دقیقه ورزش کردن در هفته بهتر از ورزش نکردن است اما برای تناسب اندام و کاهش وزن حداقل 3 جلسه در هفته باید به انجام تمرینات ورزش بپردازیم که البته پس از مدتی می بایست هم زمان جلسات و هم تعداد آن را افزایش بدهیم.

از نظر تکنیکی افراد باید هر روز فعالیت بدنی داشته باشند و هر حرکتی که بدن انجام می دهد، بهتر از یک جا نشستن است. یک ساعت ورزش در روز، عواقب وحشتناکی که نشستن زیاد به همراه دارد را از بین می برد. برای شروع تمرینات ورزشی 3 جلسه ورزش و هر جلسه 30 دقیقه کافی به نظر می رسد، ولی پس از 2 الی 3 هفته بدن به این مقدار تمرین عادت کرده و دیگر واکنش نشان نمی دهد؛ بنابراین بهتر است پس از یک ماه زمان هر جلسه را بیشتر کرده و در هر جلسه بیش از 30 دقیقه ورزش کنید.

با این روش بدن پیشرفت کرده و سطح آمادگی جسمانی فرد افزایش پیدا می کند. کم تحرکی و نشستن طولانی احتمال مرگ زودرس و بسیاری از بیمارها را افزایش می دهد. موثرترین شیوه برای کاهش و وزن و تناسب اندام این است که کالری دریافتی را کم کنیم و سوخت و ساز بدن را افزایش بدهیم.

انجام تمرینات ورزشی با شدت متوسط برای اغلب مردم بی خطر است و به سلامتی کمک می کند. اگر از سلامتی کامل برخودار هستید با کمی ایجاد فشار در تمرینات قدرت بدنی بیشتری پیدا می کنید و توانایی بدنتان بالا می رود. اما اگر بسیار تازه کار هستید و آمادگی لازم را ندارید، باید به تدریج شدت فعالیت بدنی را افزایش بدهید تا از آمادگی جسمانی بیشتری برخودار بشوید. فعالیت های بدنی که بیشتر از توان شما باشد ممکن است به عضلات و مفاصل بدن آسیب وارد کند.

معمولا افراد در 3 رده سبک، متوسط و شدید ورزش می کنند؛ اگر تازه به انجام تمرینات ورزشی رو آورده اید هدف خود را رسیدن به سطح متوسط قرار بدهید و هرگز خود را با دیگران مقایسه نکنید. افراد مسن تر یا کسانی که از مشکلات جسمانی خاصی رنج می برند، باید در این مورد با افراد متخصص مشورت کنند و طبق برنامه های خاص خود پیش بروند.

بدن انسان بهترین راهنمای اوست؛ هرگاه احساس کرید تمرینات ورزشی برای شما آسان شده و دیگر هیچ تلاش اضافه ای نمی کنید؛ شدت تمرین را افزایش بدهید. برای کاهش نیم کیلو وزن باید 3500 کالری بسوزانید. که این اتفاق با 4 هفته ورزش روزانه در سطح متوسط رخ می دهد. پس برای سرعت بخشیدن به روند کاهش وزن بهتر است از یک رژیم غذایی مناسب نیز پیروی کنید. باید طوری غذا بخورید که چیزی حدود 500 کالری کمتر از گذشته به دست بیاورید. برای رسیدن به این هدف همه مواد غذایی غیر ضروری که قبلا می خوردید مانند نوشابه، سس، شیرنی، مواد سرخ کردنی، شربت، آبمیوه های صنعتی و... را ترک کنید و بیشتر میوه و سبزیجات تازه بخورید.

با انجام تمرینات هوازی صحیح و اصولی حتی کالری سوزی بدن در حالت استراحت نیز افزایش می یابد. بررسی ها نشان داده ورزش هوازی بیشتر به از بین رفتن چربی های شکمی که خطرناک ترین نوع چاقی است، منجر می شود.

ورزش هوازی به تمریناتی گفته می شود که در مدت نسبتا طولانی با شدت متوسط انجام می شود. دویدن، راه رفتن، شنا کردن، اسکیت کردن و دوچرخه سواری از بهترین انواع ورزش هوازی محسوب می شوند؛ اما متاسفانه این روزها به دلیل نامساعد بودن آب وهوا و کمبود وقت اغلب مردم فرصت پیدا نمی کنند برای انجام این گونه تمرینات به فضای مناسب بروند؛ به همین علت دستگاه های هوازی نظیر دوچرخه ثابت ، تردمیل ، اسکی فضایی و... به بازار آمدند و مورد استقبال قرار گرفتند.

این دستگاه ها در انواع خانگی و باشگاهی موجود می باشند و ورزش را برای عموم مردم قابل دسترسی کردند. با داشتن یک تردمیل خانگی دیگر مجبور نیستید برنامه ریزی کنید که درساعت مناسب بتوانید برای دویدن و راه رفتن از منزل خارح بشوید. با این دستگاه در هر زمان که فرصت پیش آمد می توانید به ورزش بپردازید و از هر زمانی استفاده کنید.

این دستگاه ها کمک می کنند بتوانیم ورزش را به صورت روزمره و مستمر ادامه بدهیم و از فواید آن بهره مند بشویم. زندگی ماشینی امروزه برای انسان محدودیت های بی شماری به وجود آورده و مشاغل کم تحرک آدمی را تبدیل به موجودی آسیب پذیر کرده است.

انسان ها با هم تفاوت دارند؛ بعضی از افراد به راحتی می توانند صبح زود بیدار شوند و به ورزش صبحگاهی بپردازند؛ اما بعضی دیگر تا بعد از ظهر حوصله ورزش کردن را پیدا نمی کنند و برخی نیز دوست دارند شب به فعالیت های بدنی مشغول بشوند، تا به امروز علم نتوانسته ثابت کند که ورزش در زمان خاصی به کالری سوزی بیشتر منجر می شود؛ بنابراین به انتخاب شما بستگی دارد که در چه زمانی از شبانه روز به ورزش بپردازید.

به عقیده کارشناسان بهتر است زمانی را انتخاب کنید که بیشتر روزها بتوانید در آن زمان ورزش کنید و بدن به ورزش کردن در آن زمان عادت کند؛ این مسئله سبب می شود مجبور به ترک ورزش نشوید و بتوانید آن را به مدت طولانی و حتی برای همیشه ادامه بدهید. بدن هر انسانی ریتم خاصی برای خوابیدن و بیدار شدن دارد. این ریتم بر اساس چرخش 24 ساعته زمین شکل می گیرد و بر کارکردهای داخلی بدن مانند فشار خون، حرارت بدن، میزان ترشح هورمون ها و سرعت ضربان قلب تاثیر می گذارد که همه این عوامل بر آمادگی بدن برای انجام فعالیت های جسمانی تاثیر می گذارند.

مزایای ورزش در صبح:

برخی از محققان معتقدند ورزش صبحگاهی مزایای فراوانی دارد. معمولا کسانی که در صبح ورزش می کنند این برنامه را بیشتر ادامه می دهند؛ چون در صبح احتمال این که با آمدن مهمان، دعوت شدن به مهمانی و سایر مشغولیت های دیگر برنامه ورزشی به هم بخورد کم است. ولیکن در صبح درجه دما بدن پایین است و باید وقت بیشتری برای گرم کردن صرف کنید. بعضی افراد با انجام ورزش در شب و حتی هنگام عصر بی خواب می شوند و بهتر است روز به فعالیت ورزشی بپردازند.

ورزش در بعد از ظهر:

اگر می خواهید در بعد از ظهر تمرینات ورزشی انجام بدهید، این کار را به 2 ساعت بعد از خوردن ناهار موکول کنید؛ زیرا دستگاه گوارش 90 دقیقه وقت لازم دارد تا غذا را هضم کند؛ در این زمان خون به سمت دستگاه گوارش می رود و اگر در این حین ورزش کنید، تمرکز بدن به سمت قسمت های دیگر جلب شده و کار دستگاه گوارش با اختلال مواجه خواهد شد که به نفع بدن نیست.

این روزها به دیل آلودگی هوا ورزش در محیط بیرون به قلب و ریه ها آسیب می رساند؛ چون در هنگام ورزش عمیق تر و بیشتر نفس می کشید؛ بنابراین برای ورزش باید در روز به محیط هایی بروید که درختان زیادی داشته باشد و هوا را تصفیه کنند؛ البته در شب درختان اکسیژن هوا را گرفته و دی اکسید کربن تولید می کنند و ورزش در پارک ها و محیط های پر درخت در شب توصیه نمی شود. به همین علت اگر نمی توانید در طول روز به پارک و مناطق سرسبز بروید ورزش در محیط بیرون را فراموش کنید و در محیط های بسته به تمرینات ورزش بپردازید.

قرار گرفتن در معرض هوای آلوده حتی بدون ورزش هم زیان بار است؛ آلودگی هوا معمولا در عصر بیشتر می شود و ورزش در ساعات پرترافیک در محیط بیرون خطرناک است.